Świnie wisajskie mają ciemnoszarą, szarą lub czarną szczecinę. Na głowie oraz wzdłuż kręgosłupa jest ona gęsta i długa, dłuższa u samców. Zwierzęta stroszą tą „grzywę” gdy są wystraszone lub podekscytowane. Przez ich buntownicze fryzury w ogrodach zoologicznych często nadaje się im imiona słynnych muzyków (np. Elvis, Sid, Vivienne). W okolicach oczu i ryja znajdują się charakterystyczne białe plamy. Pomimo angielskiej nazwy gatunku (warty pig = świnia brodawkowata), brodawki na pysku u tych świń są bardzo małe i występują tylko u samców.

Podobnie jak inne gatunki żyjące na wyspach nie osiągają dużych rozmiarów (do 90cm długości, 30-70kg), samce są większe od samic.

Niewiele wiadomo o behawiorze tego gatunku w naturze. Świnie wisajskie żerują w gęstych lasach, tworzą stada liczące od trzech do kilkunastu zwierząt. Grupy składają się z dorosłego samca oraz 3-4 dorosłych samic z młodymi. Samice rodzą młode w przygotowanych przez siebie legowiskach wyścielonych roślinnością. Rodzą od jednego do pięciu prosiąt w jednym miocie. Sierść prosiąt jest paskowana, paski zaczynają zanikać po około 6 miesiącach. Samce są terytorialne, aktywnie bronią swojego terytorium przed innymi stadami świń, czy drapieżnikami. Potrafią bardzo dobrze pływać. Są wszystkożerne, żywią się głównie owocami, liśćmi i bezkręgowcami. W związku z działalnością człowieka i utratą naturalnych siedlisk, szukają pożywienia również na terenach, gdzie uprawia się palmy, awokado, czy taro.

Nie od dziś wiadomo, że świnie to niezwykle inteligentne zwierzęta, ale czy wiedzieliście, że umieją się posługiwać narzędziami? W ogrodzie zoologicznym w Paryżu zaobserwowano jak świnia Priscilla i jej dwie córki używają kawałka kory jako łopatki do przygotowania gniazda. Znacznie gorzej radził sobie z tym samiec Billie ;). Szczegóły możecie znaleźć tutaj: https://tinyurl.com/yy2k8kpp

Co robimy?

Wspieramy finansowo działalność Fundacji Talarak, która zajmuje się hodowlą zagrożonych gatunków na Filipinach w kilku centrach hodowlanych i prowadzi program ochrony świni wisajskiej. Łącznie w ośrodkach prowadzonych przez Fundację Talarak znajduje się ponad 60 świń wisajskich.
Oprócz hodowli zwierząt Talarak prowadzi również szerokie działania edukacyjne mające na celu edukację przyrodniczą lokalnej ludności. Główne centrum hodowlane fundacji – Negros Forest Park w mieście Bacolod – jest otwarte dla zwiedzających. Szkoły graniczące z obszarami chronionymi korzystają z programu, podczas którego poznają lokalne gatunki flory i fauny i uczą się jak je chronić.
Głównym celem i misją Fundacji Talarak jest umożliwienie powrotu endemicznych gatunków do środowiska naturalnego, czyli reintrodukcja. Dlatego, oprócz hodowli zwierząt, prowadzą również badania terenowe i zakładają fotopułapki, aby oszacować zasięg występowania gatunków i liczebność populacji. Wyniki tych badań umożliwią wytyczenie nowych obszarów ochrony i reintrodukcji.

Poniżej możecie Państwo obejrzeć filmy z fotopułapek Fundacji Talarak, na których udało się zarejestrować dziko żyjące świnie wisajskie na wyspie Negros na Filipinach.